Bir temmuz Turu (Bursa-Aktaş Köyü)

Yıllardır köy minibüsüyle geçtiğim yolları bisikletle geçmek uzun süredir aklımda olan bir plandı. Bursadan yaklaşık 65 km mesafede olan Büyükorhan Aktaş Köyü'ne Bursa - Erenler - Yürücekler - Gümüşpınar - Altıntaş - Gazioluk - Aktaş güzergahını izleyerek köye ulaşmayı başardım. Bu yolculuğun amaçlarından birisi de en azından kendi çevremdeki insanlara bisikletin bir ulaşım aracı olduğunun bilincine vardırabilmekti.
Zannediyorum bunu başardım. Köye beraber pedallamayı teklif edenler var.Kapı Kayayı aşamazsın, yolda tekerin patlar, sıcaktan bayılırsın diyenler oldu. Bu zor olan ama imkansız olmayan bir işti benim için. Yakıcı temmuz sıcağı da olmasa tadından yenmeyecek bir tur olacaktı. Ara ara verdiğim molalar ve yaklaşık 5 litre su artı 2 şişe soda gerekli sıvı ihtiyacımı karşıladı.Kapı Kaya yolun çok başı olduğu için Kapı Kayayı çok zorlanmadan aştım.Yolda köylerde karşılaştığım kimseler bisikletle Bursadan geldiğimi duyunca biraz şaşırdılar. "Hiç yorulmuyor musun?" diyenlerin sayısı az değildi. Fiziksel açıdan yoruluyorum elbette ama ruhsal açıdan dinleniyorum.Beni en çok zorlayan bölüm biraz yorgunluğun, biraz da sıcağın etkisiyle Gazioluk Köyünden önceki yokuş oldu. Ancak orayı da aşıp köye ulaşmayı başardım. Bursa Misi'yle başlar Misi'yle biter. Sabahın erken saatlerinde Misi'deydim. Misi'den bir kesit. Bursa'ya elveda derken Misi Yol yokuşları dışında çok güzel. Yeşilin her tonu size iyi yolculuklar diliyor.
Doğancı Köyü Yokuştan önce bir mola anı... Barajı görünce. "Olacak bu iş." dedim. Meşhur yokuş Kapıkaya Geldiğim yol... Kapıkaya Yokuşunu aştım. Kapıkaya'dayız. Seneler önce Orhaneli'de çıkan yangında hektarlarca alan kül olmuştu. Şimdi o bölgelerin tekrar yeşil olduğunu görmek sevindiriyor beni. İnsanoğlu isterse ormanı yakabilir de ihya edebilir de. Bu tabelaya göre Gazioluk Köyü'ne 25 km var. Bizim köye 30 kmden fazla var anlamına geliyor bu. Çınarcık Barajı'nın suları eski köprüyü yutmuş. Gümüştepe Köyü. Arka planda Uludağ'ın bulutlu zirveleri görünüyor. o tepelerin ardından geldim buralara. Altıntaş eski adıyla Sağırlar Köyü.
Hacı Emir Çeşmesi. Eskiden harman zamanı bu çeşmeye yakın bir tarlada orakla ekin biçerken biz çpcuklar bu çeşmeye su almaya gelirdik suyunun lezzetli ve soğuk olması nedeniyle. Kilometrelerin ardından yakıcı sıcaklıkta suyu yine beni kendime getirdi. Koca Çayır Yaylası. Burası benim doğduğum, hayatımın ilk yıllarını yaşadığım, kısa ama  çok güzel yıllarımın geçtiği yer. Ne güzel günlerdi o günler! O zaman bize çok büyük ancak küçücük temiz bir dünya, ve  henüz kirlilik görmemiş üç beş yürek... Çocukluk güzel şey be.
Aslında köye Kocaçayır üzerinden ulaşmayı düşünüyordum. Ancak beklediğimden daha uzun zaman geçirince yolda, ana yoldan devam ettim yoluma. Burayada bisikletimle geldim daha sonra notları burada ... Son mola yerim. Akpınar.(Biz Akbuna deriz. )Köye yalnızca 1 km kaldı. ve köyüm Aktaş... Bu tur yaklaşık 9,5 saat sürdü. Bundan bir süre sonra köyden Bursa'ya pedallamayı beş saate bitirdim. Bu da yokuş farkını önemini ortaya koyuyor.Önümüzdeki yıllarda bu yolculuğu tekrarlamaya çalışacağım. O zaman tek başıma olmamayı ümit ediyorum.Tur Rotası